Czym się zajmuje logopeda?
Logopeda to nie tylko terapeuta od wad wymowy. Pomaga namierzyć i usunąć bariery w komunikacji językowej, które mogą zaburzać rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny dziecka.
Logopeda musi mieć gruntowną wiedzę z zakresu różnych dziedzin wiedzy. Logopeda diagnozuje, a następnie leczy wady mowy. Zaburzenia mowy powstają na różnym tle,
dlatego terapeuta — by je zdiagnozować, a potem leczyć — musi posiadać rzetelną wiedzę z zakresu medycyny, psychologii, pedagogiki.
Warto dodać, że poza leczeniem wad wymowy logopeda pracuje również dziećmi dwujęzycznymi, z zespołem Aspargera i autyzmem. Pomocy u logopedy szukają także rodzice dzieci jąkających się i niedosłyszących. Co więcej , logopedę odwiedzają również dyslektycy oraz dorośli po przebytym udarze.
Kiedy potrzebna jest konsultacja logopedy?
Na pewno nie należy czekać, aż dziecko wyrośnie z wady wymowy. Warto skorzystać z konsultacji logopedy, gdy zaobserwujemy u swojej pociechy:
- Zmiany anatomiczne w obrębie aparatu artykulacyjnego: nieprawidłową budowę języka (zbyt krótkie wędzidełko językowe), wady zgryzu, anomalie zębowe, podejrzewamy
upośledzenie słuchu fizycznego; - Zauważymy, że rozwój psychomotoryczny i emocjonalny dziecka przebiega wolniej niż u rówieśników;
- Wymowa dziecka nie spełnia standardów rozwoju mowy właściwych temu wiekowi;
- Z noworodkiem, aby się dowiedzieć czy maluch prawidłowo oddycha, połyka, ssie — rozwój tych funkcji ma wpływ na wymowę dziecka w przyszłości.
Terapia u logopedy — jak przebiega?
Po zdiagnozowaniu dziecka logopeda ustala plan działania i rozpoczyna się terapia. Standardowe spotkanie to 30 min. i obejmuje: sprawdzenie opanowania żądanych ćwiczeń, wprowadzenie nowego materiału, krótkie zajęcia relaksacyjne, zapisanie w zeszycie dziecka nowego materiału do utrwalenia w domu i ponowne przećwiczenie tego z malcem, przekazanie opiekunowi dziecka instrukcji ćwiczeń domowych. Rezultaty terapii logopedycznej zależą m. in. Od rodzaju wady, czasu rozpoczęcia leczenia oraz zaangażowania i wytrwałości pacjenta. Ważna jest także ścisła współpraca rodziców, ponieważ terapia musi być kontynuowana w domu.
Rodzice powinni wykonywać z dzieckiem zalecone ćwiczenia. Najlepsze rezultaty dają codzienne 15-20 minutowe zajęcia, obowiązkowo odbywające się w atmosferze spokoju.
